Bizim uyku eğitim sürecimiz biraz farklı başladı. “Kerem, her zaman uykuda sıkıntılı bir çocuktu, ne yaptıysak uyumuyordu, saatlerce ayakta sallıyorduk” cümleleri yoktu bizde. Aksine, Kerem uyku konusunda çok zorluk çektiğimiz bir bebek olmamıştı. Geceleri emmek için uyanıyor, gündüzleri ise destekle uykuya dalıyor ve yarım saat sonra uyanıyordu. Uyku Meleği Youtube kanalından, Felaket Uykuları videolarından çok yararlandık ve 2 ay boyunca uzatmak için uğraştık uykuları. Başardık da. Sonrasında, videolardan öğrendiklerimizi, kitaplardan okuduklarımızı uyguladık. Yavaş yavaş daha az destekle uyudu mesela. Doktor önerince gece beslenmesini kestik. Kucakta uyuttuğumuz Kerem’i, bir gün belimizin ağrısına yenik düşünce, kendi yer yatağına birlikte girdik ve sırtını okşayarak uyuttuk. Mucizeydi. Buna razıydık. Artık ağırlaşan Kerem’i kucağımıza almak zorunda değildik. E gece beslenmesini kesince, gece de 1 kez uyanıyordu. Çok nadir iki. Kerem 10 aylıktı. Tüm bunlar bizim için yeterliydi.
Ama bir gün, Kerem ikinci gündüz uykularını uyumamaya başladı. Üç dört gün sürdü bu. Biz artık tek uykuya geçtiğimizden emindik. Bu sırada, gece boyu deliksiz uykunun önemiyle alakalı yazılar okudukça, Kerem’in gece boyu 1 kez uyanmasının bizim için kaldırılabilir olduğunu; fakat Kerem için yorucu olduğunu anladık. Sorun bizim mutlu olup olmamamız değildi. Sorun Kerem’in uyku kalitesiydi.
Kerem 11 aylıkken tanıştık Zeynep Hanım’la. İlk görüşmede, Kerem’in uyku saatlerini düzenlememiz gerektiğini söyledi. İkinci uyku için de uğraşmamız gerektiğini. Kerem o gün 2.5 saat uyudu. Ben “ben annesiyim Zeynep Hanım, uyumaz biliyorum” demiştim halbuki.
O kadar güzel bir zamanda müdahale etmişiz ki, eğer biz kendi içgüdümüze güvenip, tek uykuya geçirseydik, gece uyanmaları başlayacakmış yorgunluktan.
Kim West’ten eğitim alan Uyku Meleği koçları ile çalışarak bebeğinize sağlıklı uyku düzeni oluşturabilir, kesintisiz uykuya kavuşturabilirsiniz. Hemen buraya tıklayarak formu doldurun, bilgilendirme için sizi en kısa sürede arayalım.
Şu an Kerem, odasında rutinini tamamladığımız ve ışığını söndürdüğümüz anda kafasını omzuma koyuyor. Küçük bir şarkı fısıldıyorum kulağına sırtını okşarken, yatağına koymadan öpüyorum, iyi geceler diyorum ve yatağına koyup odasından çıkıyorum.
Özetle şunu söylemek isterim. Uyku konusu, bizlerin duruma ne kadar alıştığıyla alakalı bir konu değil. Çünkü bizler, ilk günlerdeki o gece boyu iki saatte bir uyanmalar bitince, bir oh çekip, gece iki kez uyanmalara ses çıkarmıyoruz. Ama bebeklerimiz yoruluyor. Gece boyu kesintisiz uyuduğunda, gece hafif uyanıklık yaşayıp, kendi kendine uykuya daldığında, sabah mutlu uyandığında ne demek istediğimi siz de anlayacaksınız.
Tüm yardımları için Zeynep Hanım’a sevgiler.
Hikayenizi paylaştığınız için teşekkür eder, gece boyu kesintisiz uykular dileriz. 🙂