Oğlum Tuna 5 aylık olana kadar işler gayet yolundaydı. Gündüzleri kesintisiz 1 saat ve fazlası uyuyor geceleri de 2 yada 3 kez uyanıyordu. 5 aylık olunca dişleri çıkmaya başladı geceleri sık sık uyanmaya ve emerek uyumamaya başladı. Sallıyordum dalınca yatağına yatırıyordum. Nasılsa kısa bir dönem dişi çıkınca rahatlar diye düşündüm ama tabi ki öyle olmadı.
Uyanmalar sıklaştı bir türlü tekrar uyumuyordu. Saatlerce ayağımda sallıyordum yatağına yatırdığım gibi uyanıyordu. Sabahın 5 inde uyanıyor ve uyumuyordu. Böyle geçen birkaç ayın sonunda bu böyle olmaz dedim ve araştırmaya başladım. Uyku eğitimi olduğunu öğrendim kim West metodunu denemeye çalıştım ve çocuğumu 1saat ağlattım ne kadar yanlış yapmışım bilmeden, tam öğrenmeden uygulamaya çalıştım ve başarısız oldum. Böylece uyku eğitimini rafa kaldırdım. Kaderim böyleymiş herhâlde dedim ve düzeleceğini umdum. Düzeleceğine her şey daha da kötüye gitti. Uykusuzluk beni yorgun, mutsuz ve sinirli yapmıştı. Tuna’nın uyumadığı ağladığı zamanlar aklımdan kötü şeyler geçiyordu. Hep böyle mi olacaktı? Yavrumu ben mi bu şekilde uyumaya alıştırmıştım? Ne kadar kötü bir anneydim. :'( Kafamda hep bu sorularla geziyordum.
Yine uyumadığım bir gece uyku eğitimlerini araştırmaya başladım ve uyku meleğini buldum. Mutlu aileler kulübünü, bütün yazılanları defalarca okudum okudukça ağladım. Gerçekten olabilirmi diye düşündüm. Tuna gece boyu kesintisiz uyku uyurmuydu? Çünkü ben kesintisiz uyku nasıldı unutmuştum 🙂
Tuna 15 aylık olmuştu ben kesin karar vermiştim eğitimi alacaktım ve eşimde yanımda bana destek olacaktı. Annemin çocuğu üzeceksiniz ağlatacaksınız diye karşı çıkmaları, uyku eğitimimi olurmuş deyip bana gülen tanıdıklar…ama bizi kararımızdan hiçbir şey vazgeçirmedi. Böylece sevgili uyku meleğimiz Gülüm Hanımla tanıştık. Onunla konuşmamız, konuya hakimiyeti, cana yakınlığı ve içtenliğiyle bizi rahatlattı. Biz de eğitimimize başladık. İnanılır gibi değildi Tuna daha ilk günden 1 saatin sonunda kendi başına uyumuştu ve 6 saat boyunca hiç uyanmamıştı. 3. gecenin sonunda gece boyu hiç uyanmadan uyudu yaşadığımız mutluluğu kelime ile ifade edemem :)) Artık oğlum gece yatağına gülerek gidiyor kahkahalarla yatağına yatıyor ve bütün gece mışıl mışıl uyuyor. Huzursuzluk, mutsuzluk, mızmızlıkta yok oldu.
Evet gerçekten de uykusuzluk ne bir kader ne de annelik sınavıymış. Uyku öğrenilen bir beceriymiş. Bu mutluluğu bize yaşatan yaşantımızı düzene sokan uyku meleğimiz sevgili Gülüm Hanım a tekrar tekrar çok teşekkür ediyoruz. İyi ki varsınız…