Hamileliğimden beri uyku eğitimi için videolar izleyip hangi yöntemin en iyisi olabileceği konusunda araştırmalar yapıyordum. Ilk bebeğim olduğu için beni nelerin beklediğini bilmiyor ve endişeleniyordum. Bebeğim doğduktan sonra gerçekten uykusuzluğun beni en çok etkileyen durumlardan biri olduğunu farkettim. Yavaş yavaş öğrendiklerimi uygulamaya başladım ama birşeyler eksik kalıyor, gece sürekli uyanıyor, gündüz uykuları 40 dk’yı geçmiyor, evden çıksak uyku düzeni bozuluyor başka yerde uyumuyordu.
Son olarak, aktarmalı bir uçak yolculuğumuzda yine uyumamış artık annemle hava alanında battaniyede sallamamızla benim için ipler kopmuş, bir danışmanla ilerlemem gerektiğine karar vermiştim. Bu iş böyle olmayacak dedim. Mailler attım, telefonlar açtım sonunda en çok kim west metodu içime sindi çünkü bebeği ağlatmamak en temel kurallardan biriydi.
Derken eğitime başladık, ilk hafta psikolojik olarak inanılmaz zordu benim için, Seride hanımla ilk telefon görüşmemizde sizi çok iyi anlıyorum ama inanın sabrederseniz geçecek demişti. O an hayal gibi gelse de söyledikleri şimdi geriye dönüp baktığımda en önemli şeyin gerçekten çok büyük sabır ve tutarlılık olduğunu görüyorum. Çok zaman çaresiz kaldığımı hissettim ama her telefon görüşmemizde bir çözüm, bir öneri, bir sebep sundu bana Seride Hanım ve her söylediği doğru çıktı. 🙂
Eğitim sürecinde bebek elbette ağlıyor ama onlar zaten ihtiyaçları doğrultusunda yaradılışları gereği ağlamak zorundalar. Bebeğin ağlamasının isyandan ziyade ihtiyaç olduğunu anlıyorsunuz. Uykusu olduğu için ve uyuyamadığı için ağlıyor aslında. Her ne kadar her yeniliğe başta ağlasa da kızım, biraz sabırla uyguladıkça aslında onun ihtiyacı olan şeyi ona öğretiyor ve rahatlamasına yardımcı olduğumu görüyordum. Benim uykularım hala kesintisiz değil çünkü geceleri kalkıp gerçekten uyuyor mu diye inanamayarak bakıyorum. 🙂
Sevgili Gülnar Ailesi’ne kesintisiz geceler dileriz. 🙂